بررسی / تحلیل انتقامجویان: جنگ بینهایت

شش سال از آن گذشته است که مارول برای اولین بار دوباره به Avengers در یک فیلم بزرگ پیوست ، البته به همان خوبی که تبلیغات پیشنهاد کرد.

از آن زمان ، ستاره های مارول فقط افزایش یافته اند ، آنها سوابق باکس آفیس را شکستند ، فیلم های خود را به موارد دلخواه طرفداران تبدیل کردند و نگاه فیلم های باکس آفیس را تغییر دادند تا همه بخواهند بدانند چگونه می توانند آنچه را که مارول انجام می دهد ، انجام دهند.

با توجه به همه اینها ، The Avengers: Infinity War آخرین بیان فلسفه آن نیست ، زیرا آنها دو ساعت و نیم یک سرویس هوادار نامحدود هستند ، زیرا با اثبات این که آنها می توانند داستانی را با تقریباً هر شخصیتی ارائه دهند ، اکنون نشان دهید که چگونه داستان را با همه چیز بگویید.



و برای عادلانه بودن ، داستانی در اینجا وجود دارد. این در مورد تانوس است که Stones of Infinity را جمع آوری می کند و قهرمانان ما با تمام اشکال و اندازه های خود سعی در متوقف کردن او دارند. اگر این ساده به نظر برسد ، به این دلیل است که این چنین است ، اما این باعث می شود که زیبایی آن از بین نرود.

این اولین فیلم مارول است که به هیچ وجه هیچ ارتباطی با یک شخصیت ندارد. در گذشته ، فلسفه مطالعه این بوده است که سفر را در قلب هر کاری که انجام می دهند ، با درجات موفقیتی متفاوت قرار دهد. Infinity War رشد شخصی یا تعارض ایدئولوژیک را از بین می برد و در عوض می گوید "شما این شخصیت ها را می شناسید ، ما این شخصیت ها را می شناسیم . بیایید از تماشای آنها گزاف گویی کنیم تا با همدیگر لذت ببریم" . و بچه ها ، آیا تفریح ​​داریم؟

بی نهایت خاص
ساختار فیلم تا حد زیادی مبتنی بر تیم های غیرممکن و مأموریت های جانبی است ، اما شادی زیادی در صرف وقت با شخصیت ها وجود دارد که هرگز از راه دور تضعیف نمی شود.

در همین حال ، تانوس ، شرور شایسته قد و قامت خود ، در صفحه نمایش گله می کند و هدف خود را با چنین اخلاص و لجاجت دنبال می کند که تقریباً شروع به ریشه زدن با او می کنید. حتی وقتی او چیزی بیشتر از تسلیم شدن نمی خواهد ، تانوس مجبور می شود سنگ ها را جمع کند و او آنقدر وقف کرده است که بخشی از شما مخفیانه می خواهد که او این کار را انجام دهد.

درست است که Infinity War دنباله ای است که انتقامجویان همواره سزاوار آن بوده اند ، و دلیل آن این نیست که The Avengers: Age of Ultron را تضعیف کنیم ، بلکه باید بگوییم که هر کاری را که Avengers انجام داده است انجام می دهد ، فقط بزرگتر و بهتر.

او در سخنرانی ها وقت خود را تلف نمی کند ، هیچ ثانیه ای از فیلم را هدر نمی دهد ، آنها شوخی هایی از دیوار به دیوار هستند ، با خیالات سردی شدید ، ریتم های زیبا از شخصیت و تعجب پس از تعجب. اگر از طرفداران مارول باشید ، از میزان شوخی و اکشن به هیچ وجه ناامید نخواهید شد و هر کسی که شخصیت مورد علاقه شما در این فیلم باشد ، خواهید دید که چگونه آنها لحظه خود را می گیرند ، حتی اگر شخصیت مورد علاقه شما مانیس باشد.

در حقیقت ، اندازه بازیگران به گونه ای است که پیگیری همه دشوار است ، اما کارگردان ها به طور مداوم از یک طرف به طرف دیگر بین موضوعات نقشه و قطعات حرکت می کنند به طوری که ما برای مدت طولانی هرگز با کسی نیستیم ، اگرچه وجود دارد. لحظاتی که وقتی به صحنه می آیید فقط برای درک اینکه در مرحله قبل آنقدر درگیر بودید که از پیشرفت کردن ناامید می شوید.

این احساس کمی مثل تعویض کانال بین سه یا چهار فیلم مارول به طور همزمان است ، اما وقتی همه به اندازه خود خوب باشند ، چه کسی می تواند شکایت کند؟ خوب خواهد بود که زمان بیشتری را در مکان های خاص یا با شخصیت های خاص بگذرانیم ، اما در چنین فیلم گسترده ای چشمگیر است که ما با هر کسی وقت کافی داریم.

تنها نکته مشترک در هر قسمت از فیلم ، تانوس است.

پس از انباشت شش سال ، مارول تحت فشار قرار گرفت تا ارزش انتظار را داشته باشد و قطعاً ارزشش را دارد. با توجه به اینکه تانوس شبیه بروس ویلیس است ، اما به رنگ بنفش ، این واقعیت که او در بعضی مواقع بسیار کاریزماتیک ، جالب ، تقریباً دلسوز است ، یک دستاورد واقعی است.

مارول (نه به طرز نامحسوس) شهرت این استودیو را با مشکلات شرور بدست آورد ، اما فیلم های آخر باید به جایی بروند که هنوز هم می تواند آن را تکان دهد.

شما می توانید تانوس را دوست داشته باشید ، می توانید از او متنفر شوید ، اما با دانستن اینکه او کیست و چه می خواهد از فیلم بیرون می آیید و شاید حتی نگران آن باشید. اما حتی او مرکز فیلم نیست ، بلکه فقط سنگی است که جریان آن مجبور است جریان یابد.

بی نهایت آنها به دست آوردند
خلاصه اینکه ، این نوار همانطور که فقط می توانست یک قطعه گروه باشد. این شکایتی نیست مدتی طول خواهد کشید که جدیدی پیر می شود ، اما وقتی هنوز هم از دیدن پیتر کوئل و پیتر پارکر باهم حوصله می گیرید ، هنوز ایده هایی برای ادامه دادن وجود دارد.

در کل فیلم یک موضوع وجود دارد درباره شخصیت هایی که ارزش یک زندگی فردی را در نظر می گیرند ، و اگر در کشتن یک نفر برای نجات خیلی ها یک ارزش اخلاقی وجود دارد ، و اگر چنین است ، جایی که خط ترسیم می شود. در یک فیلم دیگر ، این می تواند به یک واقعیت جالب توجه تبدیل شود ، اما با این حال ، در اینجا حضور دارد ، به عنوان چیزی که همه بازیگران بزرگ را سوق می دهد.

با این حال ، جالب ترین چیز در مورد Infinity War این است که در نهایت کسی یک کمیک رویداد را روی پرده سینما می گذارد. اگرچه اغلب به صورت سطحی و آسان مورد تمسخر قرار می گیرد ، بهترین داستان های رویداد به این دلیل کار می کنند که شما به آنها اهمیت می دهید که از آنها خارج می شوند و شما در مورد آنچه ممکن است در طول راه از دست دهند نگران هستید ، حتی اگر می دانید که آنها برنده خواهند شد.

به عنوان یک طنز رویدادی ، The Avengers: Infinity War حماسی و عملی است ، با دامنه و جاه طلبی. این در همان زمان شما را نفسگیر و عاطفی ویران خواهد کرد و وقتی بهبود پیدا کردید ، می خواهید دوباره آن را ببینید.

نتیجه گیری
مارول با این قسط نشان داده است و می داند چگونه می تواند تمام شخصیت های خود را در این داستان عظیم پیاده سازی کند ، جوش برولین به عنوان تبهکار تانوس تماشایی است ، جلوه های بصری و صوتی با فیلم همراه هستند در همه زمان ها صحنه ها را حتی بیشتر برجسته می کنند.